دوتایی طیف سنجی

اگر دوره تناوب یک سیستم دوتایی به طور بازدارنده ای طولانی نباشد و حرکت مداری دارای یک مؤلفه در امتداد خط دید باشد، انتقال تناوبی در خطوط طیفی قابل مشاهده خواهد بود. با فرض این که تابندگی های ستارگان قابل مقایسه هستند، هر دو طیف قابل مشاهده خواهند بود. با اینحال، اگر یک ستاره بسیار تابان تر از دیگری باشد، آنگاه طیف همدم کمتر تابان ضعیف خواهد بود و تنها یک مجموعه واحد از خطوط طیفی در حال تغییر متناوب دیده خواهد شد. در هر دو وضعیت، وجود یک سیستم ستارهای دوتایی نشان داده می شود. رابطه میان طیف و فاز مداری برای یک سیستم ستاره ای طیف سنجی را نشان می دهد.

این دسته بندی های خاص منحصر به فرد نیستند. به عنوان مثال،یک سیستم تفکیک نشده می تواند هر یک از دوتایی های گرفتی باشد. همچنین درست است که برخی از سیستم ها می توانند به میزان قابل توجهی بیشتر از دیگران در ارائه اطلاعات در مورد ویژگی های ستاره ای مفید باشند. سه نوع از سیستم ها می توانند اطلاعاتی برای تعیین جرم فراهم کنند: دو تایی های مرئی تر کیب شده با اطلاعات اختلاف منظریک دوتایی های مرئی که برای سرعت های شعاعی در یک مدار کامل قابل دسترس هستندگ و دئتایی هی طیف سنجی،دوخطی، گرفتی.

منبع : کتاب مقدمه ای بر اختر فیزیک جدید

سیستم های دوتایی

حداقل نیمی از ستارگان در آسمان واقع در سیستم های چند گانه هستند که در مداری معین حول مرکز جرم خود میگردند.ستاره های دوتایی، به سیستمی گفته میشود که در آن دو ستاره به هم نزدیکند و حول مرکز جرم خود می گردند. البته سیستم های ستاره ای ممکن است از بیش دو ستاره هم تشکیل شوند.خوشبختانه طبیعت این امکان را برای منجمین فراهم آورده تا سیستم های دو تایی را مشاهده کنند.تجزیه و تحلیل پارامتر های مداری این سیستم ها درباره تنوع ویژگی های ستاره ای، از جمله جرم، اطلاعات حیاتی فراهم می کند. لازم به ذکر است که قوانین کپلر را برای منظومه شمسی استفاده می کردیم، با این حال فراگیری نیروی گرانش اجازه می دهد که قوانین کپلر را به سیستم های دوتایی و برهم کنش مداری کهکشان ها نیز تعمیم دهیم.

سیستم های دو تایی را با توجه به ویژگی مشاهده ای آن ها به دسته های تقسیم میکنند.

(برای اطلاعات بیشتر میتوانید روی مبحث مورد نظر کلیک کنید.)